Wat is de basis van je eigen hart? Als je een ander ontmoet, ga je af op het uiterlijk of op het oordeel van een ander? Of laat je je eigen hart spreken, vanuit jouw eigen basis. Als wij in deze tijd mensen ontmoeten, is het van groot belang iemand op de juiste waarde te schatten. Ook al laat de buitenkant van een persoon niet de juiste waarde te zien. De mond is de bron waar het hart van overloopt en dat laat zien wat er in het hart zit. Weet jij iemand op echte waarde te schatten?   

Maar de wijsheid die van God komt, is bovenal zuiver. Zij is ook vreedzaam, vriendelijk en beleefd. Zij is bereid te praten en anderen gelijk te geven. Zij leeft intens met anderen mee en doet veel goed. Zij spreekt rechtuit en is zeker en oprecht. Vredestichters zaaien vrede en zij oogsten goedheid en rechtvaardigheid. (Jakobus 3:17‭-‬18 HTB) 

Ruim 5 jaar ben ik werkzaam bij het Leger des Heils als persoonlijk begeleider van verschillende mensen. Ik ben er ooit in de flexpool begonnen, na een Woord van de Here te hebben ontvangen en door een bemoediging van mijn moeder. Zonder diploma in de zorg, maar met de liefde, wijsheid van de Here en een bak aan levenservaring, begon ik dit avontuur met Hem. Met een beetje lef, doorzettingsvermogen en door het delen van mijn getuigenis, werd ik aangenomen bij het leger des Heils. Doordat ik in de flexpool begon, was ik werkzaam in alle vestigingen van Amsterdam. En de Here zorgde ervoor dat verschillende deuren opengingen. Ik maakte broodjes en dronk koffie met hardcore daklozen en mensen die het liefst alle zorg mijden. Ik mocht samen koken met tieners die door de wereld aan hun lot waren overgelaten en ik vierde oud en nieuw met jonge moeders. Door het werken op vele vestigingen, belandde ik ook in Amsterdam zuidoost op een woongroep voor mannen met een langdurige verslaving en lvb (licht verstandelijke beperking). Een doelgroep met een pittig randje die in de maatschappij niet meer meedoen. Maar wel een doelgroep waar je als je vanuit je hart werkt, bergen kan verzetten en daardoor juist de maatschappij kan laten zien hoe waardevol deze mensen zijn. 

3 Jaar lang werkte ik met veel plezier op Domus+. Organiseerde ik water en sneeuw gevechten met het personeel en de bewoners, zorgde voor vele maaltijden, deelde de liefde van Jezus en begeleidde de bewoners naar nieuwe doelen. Zij leerde mij mijn doelen voor ogen te houden en niet andere mensen mijn grenzen te laten bepalen. Maar bovenal niet de buitenkant en het gedrag te veroordelen, maar mensen hun hart te leren kennen. Door tijd met ze door te brengen, te lachen en van ze te houden. Hier kreeg ik onvoorwaardelijke liefde voor terug. Ze leerde me hoe belangrijk echtheid is. Dat Ja een ja is en Nee een nee.  

Maar laat uw woord ja ja zijn en uw nee nee; wat hierboven uitgaat, is uit de boze. (Mattheüs 5:37 HSV)  

Maar ook wanneer ik in Amsterdamse poort liep en werd ik aangesproken. En dan volgde de vraag: ‘mevrouw heeft u 2 euro voor een maaltijd, want ik heb vandaag nog niet gegeten.’ Ik omkeek en de blik van een bewoner ving. En ik hem erop wees dat hij waarschijnlijk zijn ontbijt, koffiemoment en de lunch was vergeten, die hij die dag had gehad. Zo zie je ook dat de vijand het hart vult met leugens, om maar vervulling te geven aan de bodemloze put van verslaving. Maar moeten wij hierop iemand afwijzen? Dat deed Jezus ook niet en lag zelfs met ze aan om een maaltijd te hebben. En sprak hij het hart aan om zich te bekeren van hun zonden. Hij bood ze een nieuwe kans aan om het goede te doen en vrijgekocht te zijn van hun zonden. 

En toen de Farizeeën dat zagen, zeiden zij tegen Zijn discipelen: Waarom eet uw Meester met de tollenaars en zondaars? Maar Jezus, Die dat hoorde, zei tegen hen: Wie gezond zijn, hebben geen dokter nodig, maar wie ziek zijn. Maar ga heen en leer wat het betekent: Ik wil barmhartigheid en geen offer; want Ik ben niet gekomen om rechtvaardigen tot bekering te roepen, maar zondaars. (Mattheüs 9:11‭-‬13 HSV) 

Na 3 jaar bepaalde de Here dat het tijd was, om verder te gaan. En met pijn in mijn hart en vele tranen nam ik afscheid van een groep mannen die ik nooit meer zal vergeten. Allemaal met hun eigen charme, eigenschappen en verhaal. Ik bemoedigde ze allemaal bij het afscheid met een sleutelhanger met het woord “believe”, omdat ondanks de beoordeling van de maatschappij ik in ze geloofde en dat ik ze door de ogen van de Here mocht bekijken. 

Nu ben ik sinds 2 jaar werkzaam op een andere locatie van het Leger des Heils. Dichterbij bij mijn huis en nu met een gecombineerde doelgroep. Mensen die er permanent wonen, maar ook mensen die tijdelijke opvang nodig hebben. Omdat het leven niet loopt zoals ze hadden gehoopt of verwacht en ze daardoor geen eigen plekje hebben om te verblijven. Dit kunnen mensen die zelf hulp zoeken of die hulp mijden, maar die door hun omstandigheden een plekje nodig hebben. Elke dienst is anders. De ene dag sta je een kamer leeg te ruimen en het volgende moment mag je iemands verhaal tot je nemen en hulp aanbieden of alleen een warme maaltijd aanbieden. In elke situatie worden er andere dingen van je gevraagd; zoals het overzicht bewaren, oprechtheid en een warm hart. Maar ook praktische zaken, als kleding of een warme douche.      

Niet alleen mag ik van betekenis zijn en liefde uitdelen op mijn werk. Ook thuis is de Here in mijn hart aan de slag gegaan. Mensen helpen buiten de deur, op de werk en in de kerk was iets wat mij zonder moeite goed afging. De deur openzetten van mijn huis kosten mij ook weinig tot geen moeite, maar toelaten in alle kamers van ons huis, was wel iets wat iets meer voeten in de aarde nodig had. Toen er een doopbad in onze tuin kwam te staan, was ik de Here dankbaar voor Zijn visie, Zijn Woord en de deuren die Hij hierdoor opende. Maar dat betekende ook dat ik mijn gehele huis moest openstellen voor degene, die ongeacht waar ze dan ook vandaan kwamen een keuze hadden gemaakt voor Jezus. Mijn tafel en mijn eten deel ik met liefde en als ik iets kan missen, gaf ik het weg zonder enige moeite. Maar mijn badkamer en mijn eerste en tweede verdieping is toch een ander koekie…. 

Om dit stukje los te laten en mij te wijzen op mijn eigen gebed, was een proces. Maar wel één waarin de Here veel geduld met mij had. Hij liet me liet zien dat als ik op Hem vertrouwde en mij door Hem liet leiden, dat Hij zorgde dat het goed kwam. Ook sprak Hij dat wij in de bres mogen staan voor degene, die zelf niet kunnen bidden of de Here nog niet kennen. Zo liet Hij beetje bij beetje mijn hart en mijn gedachten veranderen. En waar ik eerst dacht om alles op te bergen, stel ik nu mijn gehele huis voor de Here, open. Hierdoor laat ik een stuk van mijn eigen vlees, strijd en moeite los en zorgt de Here dat er andere deuren open gaan. 

Afgelopen week vertrok mijn man naar België om het Woord van de Here te delen op straat en kwam hij in gesprek met een bedelaar. Deze man vroeg hem om geld en mijn man deelde de volgende tekst met de bedelaar: 

Petrus zei echter: Zilver en goud heb ik niet, maar wat ik heb, dat geef ik u: in de Naam van Jezus Christus de Nazarener, sta op en ga lopen! En hij greep hem bij de rechterhand en richtte hem op, en onmiddellijk werden zijn voeten en enkels vast. En met een sprong stond hij overeind en liep rond, en hij ging met hen de tempel in, lopend en springend en God lovend. En al het volk zag hem lopen en God loven. (Handelingen 3:6‭-‬9 HSV) 

Hierop volgende er een gesprek van hart tot hart en besloot de bedelaar zich te laten dopen en werd hij een kind van de Here en een hemelburger. Ook werd er gezorgd voor een plaats waar hij geestelijk gediscipeld kon worden en waar broers en zussen hem zouden steunen en helpen. Ondanks dat ik er niet bij kon zijn, aangezien ik moest werken, ervoer ik de liefde en kracht door de filmpjes die ik die middag van mijn man, ontving.  

Als ik na het eten met mijn deelnemers op het werk, aan de eettafel zit, zet ik de livestream van Presence aan. En wordt er nogmaals de ontmoeting van eerder die middag verteld en verschijnt Dominique in beeld. De jongen die van bedelaar naar kind van de Here ging in één middag. Ik ervaar dat het veel indruk maakt op mijn bewoners. Sommige zijn stil en moeten het allemaal even laten bezinken, andere lopen van tafel en weer anderen overstelpen mij met 101 vragen, over het hart en de Here Jezus. In de diensten die hierop volgen komen verschillende bewoners om hun hart te delen over het moment dat wij de getuigenis van Dominique bekeken. Ook willen ze van mij weten of ik mijn deur zou openzetten voor iemand als Dominique en of Jezus ook van hun houdt, ondanks hun moeite en strijd. Want hun hart is al zo vaak teleurgesteld door de mensen om hun heen die zij op hun weg zijn tegengekomen. Dit ook door keuzes die zij zelf maakten of omdat mensen hun eerst beoordeelden door hun buitenkant. Door deze vragen, geeft God mij de ruimte te getuigen en Zijn Woord te delen. Maar bovenal zijn liefde te tonen en zaadjes te planten in aarde die vaak is uitgedroogd. 

Het is donderdagochtend en samen met een bewoonster ben ik haar kamer aan het opruimen en help ik met verhuizen, aangezien zij een nieuwe kamer krijgt. Het is een kamer van 3 bij 4 meter, maar er staan spullen alsof het een kamer van 10 bij 10m is. Nu kan ik hier iets van vinden, maar daarvoor sta ik hier niet. Samen maken we een plan van aanpak en stellen we vast dat er 3 optie’s zijn: 1. een bak waar de spullen in kunnen die mee naar boven gaan, 2. een vuilniszak voor het wasgoed en 3. een vuilniszak voor spullen die weggaan. 

Hier sta ik met iemand die mij vertrouwt, waarvan ik het hart in de afgelopen 2 jaar heb leren kennen en die ik mag ondersteunen om overzicht te creëren en inzicht te geven. Terwijl wij samen druk door alle spullen gaan, kletsen we elkaar de oren van de kop af en hebben we ook veel lol samen. Ineens besef ik me dat deze dame mij toelaat in haar domein en privé. Dat ik door al haar spullen ga en heel dichtbij kom en dat zij mij voor 100% vertrouwt en mij toelaat. En denk ik aan mijn eigen strijd van de afgelopen periode over het toelaten van mensen in mijn douche, slaapkamers op de eerste verdieping en de zolder.    

Mijn reeks diensten zit erop en mijn bewoonster vraagt wat ik wat ik ga doen op mijn vrije dagen. Ik geef aan dat als ik thuiskom, iemand ga begraven en daarna een groot feest ga vieren. Ze kijkt me met grote ogen aan en weet niet zo goed hoe zij moet reageren. Ik begin hard te lachen en leg haar uit dat ik na mijn dienst iemand ga dopen. En ik leg de betekenis van de doop uit. Dat als je een keuze maakt voor een persoonlijke relatie met Jezus en je oude leven achter je wilt laten. En hierdoor opstaat in een nieuw leven met Jezus, als je laat dopen. Dit is een volwassen en persoonlijke keuze.  

Naast dat ik vanochtend de liefde, het geduld en de oprechtheid van de Here heb mogen laten zien tijdens het opruimen en verhuizen, weet ik zeker dat er ook een zaadje is gepland, naast een opgeruimde en nieuwe kamer. Als we klaar zijn met de klus, bedankt zij met mij met de volgende woorden: 

“Jij bent GOUD waard, Powervrouw ” 

Met een kleur op mijn wangen bedank ik haar voor de fijne tijd en dat zij mij heeft toegelaten. Ook bemoedig ik haar en zeg dat zij een krachtige en mooie vrouw is. Beiden zijn we slecht in het ontvangen van de complimenten en moeten we er hard om lachen. Wij schatten elkaar op waarde en kennen elkaars hart.   

Als ik naar huis rijd, schieten de afgelopen dagen door mijn hoofd. Ik ben dankbaar voor de deuren die God voor mij opent, de ontmoetingen die ik mag hebben met vele verschillende soorten mensen. Maar ook de waardevolle lessen die ik mag leren, van mensen waar een ander in de wereld niet op of om van zou kijken. Nog geen uur later sta ik naast het doopbad in onze tuin en mag ik samen met mijn zus uit Curaçao, iemand zijn oude leven laten afleggen en laten opstaan in een nieuw leven. En mag diegene na deze geweldige beslissing, genieten van een warme douche in onze badkamer. Toegelaten, zegenen en overwinnen. De Here kent mijn hart, verlangen en mijn vlees. Hij zet erop in om ook mijn hart op waarde te schatten en Hem te vertrouwen. Zodat zijn plan zichtbaar zal worden.     

Ik hoop en bid dat na het lezen van deze blog, jij jouw eigen hart onderzoekt. En dat je je strijdpunten bij de Here bekend maakt. Maak een reis door je eigen hart en vraag de Here specifiek wat je mag opruimen of veranderen, zodat hij de deuren voor jou mag openen. Hierdoor zal de Here jou op waarde schatten en mag je dit ook weer delen met anderen. 

Laten we samen iets in werking zetten, wat alleen de Here kan beginnen en afmaken. 😊   

Gezegend is de man/vrouw die op de HEERE vertrouwt, wiens vertrouwen de HEERE is. Hij zal zijn als een boom, die bij water geplant is, en die zijn wortels laat uitlopen bij een waterloop. Hij merkt het niet als er hitte komt, zijn blad blijft groen. Een jaar van droogte deert hem niet, en hij houdt niet op vrucht te dragen. Arglistig is het hart, boven alles, ja, ongeneeslijk is het, wie zal het kennen? Ik, de HEERE, doorgrond het hart, beproef de nieren, en dat om ieder te geven overeenkomstig zijn wegen, overeenkomstig de vrucht van zijn daden. (Jeremia 17:7‭-‬10 HSV)