Ken je dat tijdens de eerste minuten van je stille tijd, dat er 1001 dingen door je hoofd schieten?! Wat je allemaal zou willen doen voor de Here en wat je zelf nog op je to do lijstje hebt staan. Maar als de Heere begint te spreken of de heilige geest beweegt, na bijvoorbeeld aanleiding van je eerdere gebed, je binnen enkele seconden stil bent van zijn antwoord! Met welke houding ontvang je Zijn woorden? Ga je er mee aan de slag? Met een open hart en ben je beschikbaar als persoon? Of is het iets wat wegebt, omdat je niet weet wat de bedoeling en je laat meeslepen door de dagelijkse zaken in je leven? 

Het is eind December 2023 en in mijn stille tijd ben ik bezig de balans op te maken met de Here wat er het afgelopen jaar allemaal is gebeurd en of Hij sneak peek kan geven voor 2024. Ik zit achter mijn bureau en ben druk met het opschrijven van mijn gedachten en wat ik op mijn hart krijg. Dan valt mijn oog ineens op een kaart dat op mijn prikbord hangt. De woorden” avontuurlijk “en” open hart ” springen eruit. Het zijn woorden die al eerder de revue hebben gepasseerd, zowel in mijn blogs en in mijn wandel met de Heere. Ik begin mijn hart te luchten bij de Heere over de woorden die mij zo aanspreken. Terwijl ik dit uitspreek, blijf ik maar aan Suriname denken.  

In 2013 bezocht ik samen met mijn gezin Suriname voor het eerst en was het liefde op het eerste gezicht. Hoe het land is geschapen is, architectuur, het eten, sfeer en de rust die het land uitstraalt. Suriname is een land die regelmatig in mijn tijd met de Heere voorbijkomt. Begin 2024 opent de Heere een deur om 12 dagen Hem te dienen in Suriname. Iets wat ik niet zelf had kunnen bedenken en durven dromen. Op 29 januari 2024 stap ik het vliegtuig in samen met 5 andere evangelisten om het avontuur aan te gaan.  

In de dagen voordat we vertrekken geeft de Here kleine voorproefjes van wat we kunnen verwachten. Hij bemoedigt mij met de volgende tekst, die ik de gehele trip bij mij draag: 

[18] De Geest des Heren is op Mij, daarom, dat Hij Mij gezalfd heeft, om aan armen het evangelie te brengen; ‭[19] en Hij heeft Mij gezonden om aan gevangenen loslating te verkondigen en aan blinden het gezicht, om verbrokenen heen te zenden in vrijheid, om te verkondigen het aangename jaar des Heren. (‭Lucas 4:18 NBG51‬‬) 

In mijn droom geeft hij een beeld, dat wij het vliegtuig uitkomen en de grond zegenen. En vanuit dit gebed een olievlek zich verspreid door het land, waar nieuwe dingen gepland mogen worden. Elke stap die we hierna zullen zetten zal Hij als een olievlek voor ons uitgaan. Zo begint ons reis ook, als laatste passagiers op het platform. Samen buigen wij onze knieën om Suriname voor de troon van onze God te brengen. Ook is het voor mij een emotioneel weerzien, zowel het land waar ik van hou en de laatste keer dat ik het bezocht iemand voor de laatste keer zag. Terwijl we richting Paramaribo rijden, vloeien de tranen over mijn wangen, van vreugde, als het gemis. 

Direct nadat we zijn geland en bij het appartementencomplex zijn aangekomen gaan we de straat op. We gaan eerst richting het Onafhankelijkheidsplein. Een groot stuk grasveld met verschillende vlaggenmasten, maar vanaf deze plek zal God zijn olievlek over Paramaribo verspreiden. De eerste week bidden we elke avond op het plein en delen onze harten met de Heer, spreken we onze verwachtingen uit en vragen wij de Heer te openbaren wat Hij heeft voorbereid.

De hierop volgende avonden bezoeken wij de waterkant, Sommelsdijk en wakka passe. Niet om de toerist uit te hangen, maar om het goede nieuws te delen. Dit zorgt voor vele mooie en bijzondere ontmoetingen. Er gaat niemand voorbij, zonder de vraag te stellen of zij Jezus kennen of Hem willen leren kennen. Ook nodigen we eenieder uit voor de eredienst op het Onafhankelijkheidsplein later die week. Hier zullen we God groot maken en mensen in de gelegenheid stellen om gehoorzaam te zijn aan de opdracht die Jezus geeft.  

‭‭En nu, wat aarzelt gij nog? Sta op, laat u dopen en uw zonden afwassen, onder aanroeping van zijn naam. (Handelingen 22:16 NBG) 

Op een van de avonden als wij het einde van Sommelsdijk bereiken, stuiten wij op een plek waar in eerste instantie een wit hek zichtbaar is en een lange gang. Niet wetende wat er achter dit hek afspeelt, komen we met verschillende mensen voor dit gebouw in gesprek. Ook ik spreek 2 oudere Surinaamse heren. Petrus en Willem, beide in hun 60e jaren en zijn zichtbaar gepokt en gemazzeld door het leven. Na een kort gesprek blijken ze beide wel te geloven en Bijbelkennis te hebben, maar hebben Jezus door het leven dat ze leven lang geleden losgelaten.  

Beide kampen met een verslaving en houden zich bezig met zaken die alleen in de nacht kunnen plaatsvinden. Naast dat ik het evangelie met ze deel, ontstaan er ook gesprekken over wie ze waren en nu zijn. Hierop mag ik ze bemoedigen en delen hoe Jezus ze ziet. Elke avond als wij Sommelsdijk bezoeken spreek ik vooral Petrus en mag ik zijn hart leren kennen en hierdoor het licht van de Heere erin laten schijnen. Dit zorgt op sommige momenten voor moeilijke momenten. Petrus is zo gewend aan het duister, dat als we uitspreken tegen andere wat Jezus van ons verwacht, Petrus hier behoorlijk veel moeite mee heeft. Hij begint wat opstandig te worden en ik leg hem in rust uit dat hetgeen wat hij normaal vindt, helemaal niet zo normaal is voor iemand die met Jezus wandelt. Bijv. Petrus is de portier van de plek waar hij voor de poort staat en opent de poort voor eenieder die een kamer heeft gehuurd voor 400 SRD (10 euro, per nacht). In ruil hiervoor krijgt hij elke dag een maaltijd en mag hij gratis in een kamer verblijven. 

Hij voorziet dames die werken als prostituees van alles wat zij nodig hebben. Dit zijn ook meisjes van onder andere 13 jaar. Doordat o.a. ik elke avond met Petrus praat en bidt, wijs ik hem op zijn verantwoording en dat het meisje van 13 ook iemands dochter is. Hij bekend zelf ook een dochter van 13 jaar te hebben in een ander land. Als ik hem hierop vraag, wat hij als vader ervan zou vinden als iemand zijn 13-jarige dochter zou ophalen net als deze meisjes, is hij even stil en zegt zacht dat hij die mannen iets aan zou doen, maar dat het meisje dat hier woont niet een Surinaamse is. Ik kijk hem op dat moment in zijn ogen aan en het is net of ik een glimp van zijn hart en ziel zie. Hij beseft waar hij een portier van is, het rijk des duisternis. Ik ben verbaasd over zijn reactie, want het moet niet uitmaken waar een meisje van 13 vandaan komt. Dit is iets wat geen enkele 13-jarige dient te doen. Ik neem het moment en spreek leven over Petrus uit. En mag hem samen met een broer terugzetten in een positie die Jezus voor hem op het oog heeft. Niet als portier van het duister, maar een portier van het koninkrijk van God. In de dagen die hierop volgen betrekken we Petrus bij de mensen die wij dopen en vragen wij hem zelfs iemand te dopen. Dit aanbod neemt hij met open armen aan.  

Niemand steekt een lamp aan en zet die in de kelder of onder de korenmaat, maar op de standaard, opdat wie binnentreden het licht zien. [34] De lamp van het lichaam is uw oog. Indien dan uw oog zuiver is, is ook uw gehele lichaam verlicht, maar wanneer het slecht is, is ook uw lichaam duister. [35] Zie dan toe, dat wat licht in u is niet duisternis zij. [36] Indien dan uw lichaam geheel verlicht en geen deel duister is, zal het geheel verlicht zijn, evenals wanneer de lamp u met haar schijnsel verlicht. (‭Lucas 11:33-36 NBG51‬‬) 

Waar hij eerst afwachtend was en moeite had met de boodschap die we brachten, ontdooit hij langzaam en begint zelfs het goede nieuws te delen met verschillende mensen om zich heen. Op een van de laatste avonden van onze reis hoor ik hem praten tegen iemand die zichtbaar veel moeite heeft met onze aanwezigheid. Dit laat de man zien door zich zowel verbaal als agressief te gedragen, maar Petrus spreekt hem aan met de volgende woorden: ”Deze mensen zijn geen momentmensen, maar mensen die de eeuwigheid van God met zich meebrengen. Val die mensen niet lastig.”               

Toen Jezus de deur opende om aan te sluiten bij deze missie, hiermee te mogen zaaien in mensenlevens en samen met Jezus het avontuur aan te gaan, had ik nog gedacht dat ik bijvoorbeeld een Petrus zou ontmoeten. Nu moet je niet denken dat ik Petrus een dienst heb bewezen, doordat ik gehoorzaam ben geweest aan de opdracht die Jezus mij gaf. Nee integendeel, Petrus leerde mij tijdens deze reis ook een belangrijke les. 

In ons dagelijks leven kunnen wij soms zo in het moment leven en er niet van bewust zijn dat we belangrijke ontmoetingen of uitstappen in Gods plan die voor ons zijn voorbereid door Jezus missen. Je kunt wel een schietgebed doen, omdat je je agenda te vol hebt gepland. Of denken dat wat jij denkt het juiste is, maar is dat ook echt zo?!  

Wanneer heb je iemand oprecht in de ogen aangekeken? De moeite genomen om iemands hart te leren kennen? Nemen wij de tijd om iemands hart te leren kennen of zijn we vooral druk met onze eigen wereld en zaken? Ook als dit iemand is die de maatschappij heeft afgewezen en niet voldoet aan het beeld dat de wereld heeft gecreëerd. Want met wie lag Jezus aan en had Hij oog voor? 

Terug in Nederland rijden mijn man en ik richting het centrum van Amsterdam en passeren metrostation Amsterdam Noord. Aan het einde van het perron staat een beeld van een gemetselde muur, waar diamanten in mee gemetseld zijn. Direct denk ik aan Petrus en hoor ik de Heer spreken: ”Lisa, Petrus is als een diamant die stukje bij beetje uitgehakt mag worden. En wanneer hij in het licht staat, mag hij stralen, zelfs in de nacht.” 

‭‭‭Want wie is belangrijker: hij die aanligt of hij die bedient? Is het niet hij die aanligt? Ik echter ben in uw midden als Iemand Die dient. ( Lukas 22:27 HSV) 

Tijdens de avonden op Sommelsdijk, hebben wij delen van de duisternis mogen wegbikken. Het is het proces waarvan de Here weet wat de planning is. Maar een ding is zeker, dat de Heer zijn hart heeft aangeraakt. En zo wil Hij ook onze harten aanraken, Zijn licht in ons hart laten schijnen en ons bewust maken van de gebieden van ons leven.  

‭God heeft ons één gemaakt met Jezus Christus met de bedoeling dat wij het goede zouden doen, want dat heeft Hij altijd al gewild. (‭Efeziërs 2:10 HTB‬‬) 

                            Dus onderzoek elke kamer van je hart en wees beschikbaar