Rust, ontvangen en genieten waren de woorden waaraan ik dacht toen onze vakantie begon. Maar de vijand dacht dat er een ingang was om zijn slag te kunnen slaan. Naast dat wij de vijand elke dag moeten aanvallen, wat doen wij als de vijand toch denkt dat hij een ingang heeft. Wat is onze eerste ingave ? En handelen wij in geloof hierna?

Het is bijna vakantie en ik kijk uit naar de dingen die op de planning staan. Iets meer dan 3 weken even geen werkverplichtingen en genieten van de momenten met ons gezin. Deze vakantie zal dit jaar iets anders zijn dan hoe we deze normaal vieren/doorbrengen.

Begin dit jaar, toen we net terugkwamen uit Suriname, ontvingen wij een uitnodiging om een week op de Betteld te verblijven. Dit is een christelijke camping waar wij al ruim 8 jaar komen en waar we ervaren dat de Heer ons laat getuigen en anderen mogen bemoedigen en aanmoedigen. Elk jaar ontvangen wij ook zelf nieuwe inzichten en worden wij bemoedigd. Dit jaar gaan we voor het eerst een week met z’n tweeën. 

Onze jongste heeft het op zijn hart gehad om dit jaar het tienerkamp van Herman boon te bezoeken. De oudste is druk bezig met het opzetten van haar eigen nagelstudio, het voorbereiden op haar nieuwe studiejaar en brengt veel tijd door met de Heer. De Betteld is iets waar we normaal met het hele gezin naar uitkijken.

Als we zaterdagochtend vroeg vertrekken, bezoeken wij eerst de doopdienst van onze gemeente. Daar maken vele jonge volwassenen een keuze om zich totaal over te geven aan Jezus en ontvangen ze al in het doopbad ‘De geest en het vuur van de Heer’. Ook beginnen ze direct in tongen te spreken. Deze gebeurtenis bemoedigt ons.

Tijdens de autorit naar de camping bespreken wij onze verwachtingen voor deze week. Allebei kijken we er naar uit wat de Heer in petto heeft en met welke plannen, nieuwe vriendschappen en zegen we weer naar huis zullen gaan. Zodra we aankomen laden we onze spullen uit en besluiten we onze rust te pakken. De afgelopen maanden zaten aardig volgepland en de Heer zorgde ervoor dat we een grote oogst konden binnenhalen voor Gods koninkrijk.

Op zondag staat een bezoek aan één van de gevangenissen in Nederland op de agenda. Hier nemen we deel aan twee diensten en delen wij onze getuigenis. Tientallen gevangenen bezoeken deze diensten. Naast dat wij onze getuigenis delen, doen we ook een oproep en delen we een woord van kennis. Velen maken een keuze voor Jezus en bedanken ons voor het delen. Tevreden en vreugdevol rijden we terug naar de camping. Hier nemen wij een frisse duik in het zwembad.

De dagen gaan voorbij en we genieten van het onderwijs, de gesprekken, het bezoek die we mogen ontvangen, nieuwe mensen die we ontmoeten en de workshop die we mogen geven. Wel geeft mijn man aan wat moe te zijn en last te hebben van de warmte. We bidden hier samen voor en vragen de Heer voor inzicht, nieuwe kracht en een koud briesje. 

Ruim 104 mensen namen deel aan onze workshop waar we tools en getuigenissen gaven over het delen van het Evangelie. Na de workshop lopen wij terug en breng ik de bak met onderwijsmateriaal even weg. Terwijl ik weg ben, heeft mijn man een kort gesprek met het stel wat tegenover ons staat. Tijdens dit gesprek heeft hij een korte flauwte, maar gelukkig zorgt de buurvrouw direct voor hem. Hij krijgt een bakje eten en een glas drinken. Het is 37 graden en hij heeft toch misschien iets te weinig gegeten. Nadat hij iets is bijgekomen, gaan we op de camping bij een gezin eten en delen wij onze getuigenis. Op de terugweg merk ik dat mijn man nog steeds niet helemaal top fit is en besluiten we direct te gaan slapen. Als ik de volgende ochtend wakker word, bid ik voor mijn man zijn gezondheid en voor rust en kracht. Als ik even later naar het campingwinkeltje loop voor ons ontbijt, spreekt de Heere duidelijk. Hij spreekt psalm 91 en het woord Wijsheid!

Ik bel hierop de huisarts en zit binnen 15 minuten, met een man die bijna niet op zijn benen kan staan, in de auto. Bij de huisarts aangekomen, blijkt hij een suikerwaarde van 28 te hebben en binnen 10 minuten zijn we onderweg naar het ziekenhuis. Het enige en het eerste wat in mij opkomt is om in tongen te gaan bidden en vooral de Heer Jezus aan te roepen. In de auto klinkt lof en aanbiddingsmuziek. Als we bij het ziekenhuis aankomen help ik mijn man om richting de eerste hulp te gaan. Elke stap die we zetten is er één in geloof, schiet er door mijn gedachten. Voordat we het weten ligt hij in een ziekenhuisbed, heeft hij twee infusen in zijn arm en een suikerwaarde van 35. Ondanks alles wat er gebeurt, drukt hij mij op het hart dat ik contact houd met de camping en ervoor zorg dat de geplande evangelisatie doorgaat. Ik bevestig hem en vraag ondertussen Jezus voor een antwoord.

Ondertussen houden we het thuisfront en mensen die we dicht bij ons hart dragen op de hoogte en vragen we mee te bidden/strijden. Onze oudste dochter stuurt direct een aanbiddingslijst en vraagt ons deze af te spelen. Terwijl er bloed wordt afgenomen, vragen worden beantwoord en onderzoek wordt gedaan, klinkt er één Naam uit mijn telefoon: Jezus. Elke arts of verpleegkundige die in de hierop volgende dagen met ons in gesprek is en suggesties doet over de oorzaak en waarschijnlijke diagnose, kan ik maar met een één antwoord beantwoorden: Jezus is onze Geneesheer en we geloven in het wonder dat Hij gaat doen.

De dagen die hierop volgen blijft de suikerwaarde onstabiel. Broers en zussen komen op bezoek, bidden en zalven mijn man. We krijgen een stel/gemeente op ons hart die de geplande evangelisatie kan leiden. God zorgt ervoor dat iedereen die hier een onderdeel van hoort te zijn wordt vrijgespeeld. Zo kan de evangelisatie in Doetinchem doorgaan. Dit is iets waar het hart van mijn man en van mij ligt; dat mensen het goede nieuws ontvangen en dat ze mogen ontdekken wat voor schatkamer Jezus aan zegeningen heeft voorbereid. Op de dag zelf neem ik even, tussen alle onderzoeken en zorg door, een kijkje bij de groep die de straat op gaat. Om zo alle broers en zussen te zien die samen een eenheid vormen en de straat op gaan, ontroert mij en bemoedigd ons vooral.

In de dagen die volgen, heb ik verplichtingen thuis en laat ik mijn man achter in het ziekenhuis. Allebei bidden en proclameren we en hebben wij onze tijd met de Heer. Als ik zowel op de terug als heenweg het volgende nummer hoor, spreekt de Heer door te tekst heen.

Het wordt een strijdlied dat ons beide bemoedigd en vaak terugkomt in onze gebeden. Door dit lied ontstaan nieuwe gesprekken over de uitspraken van artsen, gesprekken waar er ook ruimte is voor een traan en een lach.

Na vele verzoeken van overplaatsing, mag mijn man onverwacht op zaterdagavond naar huis met een onstabiele suiker. Met een tas voor medicatie, maar met een hart vol geloof gaan we naar huis. In de dagen die volgen is het even zoeken, wat er bijv op het menu staat of wanneer er geprikt moet worden. Als mensen aan ons vragen hoe het gaat, geven wij aan hoe het ervoor staat maar ervaren wij ook beide te getuigen van het wonder.

Onze jongste wil graag naar de kusttour van de Good News Truck die toch al op de planning stond. Samen brengen we hem weg. Beide ervaren wij dat we ons niet moeten laten tegenhouden. Mijn man voelt zich goed en we zorgen ervoor dat hij met een bakje eten en zijn prikpennen op stap kan gaan. Hij sluit zich de volgende dag bij de groep aan. God laat direct zien; dat als je uitstapt in het gene wat hij heeft voorbereid dat Hij grote dingen doet. 3 mensen geven hun leven aan Jezus en laten zich dopen.

Wat doen wij in tijden van strijd? Hoe handelen wij en waar ligt onze focus?  Waar stellen wij ons vertrouwen op? Blijven we getuigen en uitstappen?

[1] Wie in de schuilplaats van de Allerhoogste is gezeten, zal overnachten in de schaduw van de Almachtige. [2] Ik zeg tegen de HEERE: Mijn toevlucht en mijn burcht, mijn God, op Wie ik vertrouw! [3] Want Híj zal u redden van de strik van de vogelvanger, van de zeer verderfelijke pest. [4] Hij zal u beschutten met Zijn vlerken, onder Zijn vleugels zult u de toevlucht nemen, Zijn trouw is een schild en een pantser. [5] U zult niet vrezen voor het beangstigende van de nacht, voor de pijl die overdag aan komt vliegen, [6] voor de pest, die in het donker rondgaat, voor het verderf dat midden op de dag verwoest. [7] Al zullen er duizend vallen aan uw zijde en tienduizend aan uw rechterhand – bij u zal het onheil niet komen. [8] Slechts met uw ogen zult u het aanschouwen, u zult de vergelding aan de goddelozen zien. [9] Want U, HEERE, bent mijn toevlucht. De Allerhoogste hebt u tot uw woning gemaakt. [10] Geen onheil zal u overkomen, geen plaag zal uw tent naderen. [11] Want Hij zal voor u Zijn engelen bevel geven dat zij u bewaren op al uw wegen. [12] Zij zullen u op de handen dragen, zodat u uw voet aan geen steen stoot. [13] Op de felle leeuw en de adder zult u trappen, u zult de jonge leeuw en de slang vertrappen. [14] Omdat hij liefde voor Mij opgevat heeft, zegt God, zal Ik hem bevrijden; Ik zal hem in een veilige vesting zetten, want hij kent Mijn Naam. [15] Hij zal Mij aanroepen en Ik zal hem verhoren, in de benauwdheid zal Ik bij hem zijn, Ik zal hem eruit helpen en hem verheerlijken. [16] Ik zal hem met lengte van dagen verzadigen, Ik zal hem Mijn heil doen zien. (Psalm 91:1-16 HSV)