Ken je dat tijdens de eerste minuten van je stille tijd, dat er 1001 dingen door je hoofd schieten?! Wat je allemaal zou willen doen voor de Here en wat je zelf nog op je to do lijstje hebt staan. Maar als de Heere begint te spreken of de heilige geest beweegt, na bijvoorbeeld aanleiding van je eerdere gebed, je binnen enkele seconden stil bent van zijn antwoord! Met welke houding ontvang je Zijn woorden? Ga je er mee aan de slag? Met een open hart en ben je beschikbaar als persoon? Of is het iets wat wegebt, omdat je niet weet wat de bedoeling en je laat meeslepen door de dagelijkse zaken in je leven?