Het doen van Gods wil is niet altijd iets wat je zelf verwacht had om te doen. Maar als de Heere het je vraagt zeg je geen nee. Gelegen of ongelegen. Door hierin uit te stappen, stap je in het avontuur met Jezus. Precies wat Hij voor jou heeft voorbereid. Stap, door deze blog te lezen, mee in mijn achtbaanbakje waar ik mij gistermiddag/avond met de Heere in bevond.   

Mijn regenjas ligt klaar en ik check de tracking van Post.nl. Uw pakket wordt tussen 14:15 en 16:05 geleverd. Ik vraag in een kort gebed aan de Heere om hetgeen wat Hij mij op het hart heeft gelegd op tijd te laten leveren. Ook deel ik met Hem dat Zijn zegen zeker van boven mag komen, maar iets minder nat ;). In gedachten hoor ik mijn Vader lachen, want Hij kent mijn hart en gelukkig ook mijn humor.  

Als ik terug de trap afloop, hoor ik mijn dochter roepen: “Mam, je zegen is er!” Hierop pak ik gauw samen met haar de cadeautjes in. De Heer bepaalt me al geruime tijd bij het proces van een parel. Vooral hoe een parel ontstaat en de timing waarmee deze wordt gemaakt. Hoe de oester zijn schelp opent en de parel zichtbaar maakt. Met een tas, met 10 cadeautjes in prachtige zilveren holografische zakjes met een roze gloed, ga ik richting de trein. 

• 10, staat voor de perfectie 

• Parels, Een parel in Gods hand en het ontwikkeling en groeiproces van een parel 

• Zilver, Heerlijkheid God 

• Roze, Combi Rood, voor het bloed van Jezus en Wit, reinheid 

Met mijn koptelefoon op ga ik naar de trein. Aangekomen op het perron begint de Heere te spreken. Ik spreek een jonge man aan en deel het Woord van kennis wat ik van de Heer heb ontvangen. Hierop deel ik direct de uitnodiging van God; met tranen in zijn ogen neemt de jongen de Heer aan. Na wat korte nazorg, stap ik in de trein en ben ik binnen 17 minuten op Amsterdam Centraal. Voordat ik de trein uitstap geeft de Heer al een kort voorproefje van wat wij vandaag mogen verwachten en dat wij Zijn zegen en glorie zullen verspreiden. Ik beweeg mij door de mensenmassa heen richting de afgesproken plek. Hier mag ik mijn zussen ontmoeten, waarmee wij vandaag samen op missie voor de Heer zullen gaan. Sommige bekend en sommige onbekend, maar allemaal met een hart voor de Heer en verlangend om Hem te dienen. Na wat praktische zaken beginnen we met gebed en nodigen wij de Heere uit om ons te leiden en tot onze harten te spreken.  

In groepjes van 3 of 4 gaan we op weg. Lichtelijk gespannen begin ik aan dit avontuur, niet wetende wat ik kan verwachten. Ik wandel al biddend achter mijn groepje aan en zie dat de eerste dame wordt aangesproken. Twee van deze vrouwen spreken de dame achter het raam aan, terwijl één of twee dame(s) worden ingezet als achterwacht. Zij bidden mee en houden ondertussen de straatkant in de gaten. Bij het volgende raam is het mijn beurt. Ik zie hoe mijn zus haar hart deelt met de dame achter het raam. Direct begint mijn hart te kloppen, omdat ik ervaar dat de Heere begint te spreken over deze dame. Met enige zenuwen deel ik enthousiast over wat de Heer tot mij heeft gesproken. Terwijl ik dit deel gaat er zoveel door mij heen: ik sta op straat in een rosse buurt, wil de boodschap van God graag goed naar haar overbrengen, maar er is ook nog een taalbarrière. Ik deel dat God haar dromen geeft en dat Hij haar wil voorbereiden op de zegen die Hij haar wil geven. De vrouw is even stil en ik ervaar dat Hij haar hart aanraakt. Maar ze laat dit niet merken en gaat direct over op de realiteit van het moment. Ik overhandig haar de parels en zegen haar. We groeten elkaar en de deur gaat weer dicht.  

Het lijkt wel een soort pitchmoment waar de Heer ons uitdaagt om scherp van oor en oog te zijn. Hij daagt ons uit om, in korte momenten die we hebben met deze vrouwen, Zijn oprechte liefde te laten zien en dit uit te spreken. Waar zij de hele dag als lustobject of vol afgunst worden bekeken, mogen wij een koninklijk moment met koning Jezus aanbieden.  

Na een korte pauze gaan we met 4 vrouwen nogmaals de straat op. Allemaal met een andere achtergrond en leeftijd, maar allemaal met een identiteit in Jezus Christus. We lopen door een straat waar veel Bulgaarse en Roemeense vrouwen staan. Door eerdere ervaringen weten mijn zussen dat deze vrouwen er niet altijd voor openstaan om iets te ontvangen. Voordat wij ze aanspreken, lopen wij eerst door de korte straatjes heen. Biddend en proclamerend maken wij de naam van Jezus groot. Hierna gaan we erop uit en spreken we de vrouwen aan. Na een aantal vrouwen te hebben gezegend, sta ik voor het raam van een prachtige vrouw. Haar donkere lange haren en prachtige groene ogen vallen direct op. Met een glimlach en wat handgebaren wijs ik naar de deur. Ik ervaar in mijn hart dat er iets speciaals staat te gebeuren. Ze opent de deur en ik overhandig haar het cadeautje met de parels en een kaart met een QR-code voor een bijbelapp in verschillende talen.  

Terwijl zij mij aankijkt, begint het te borrelen in mijn hart. Ik stel mij voor, samen met de zus die bij mij staat. Zo maken we het iets persoonlijker en stellen we haar op haar gemak. Ik vertel haar dat zij prachtig is om wie zij is en dat zij mooi is gemaakt door de liefhebbende Vader. Ook deel ik dat zij deze woorden over hoe mooi ze is vast vaker heeft gehoord, maar dat ik ze deel namens Jezus. Ik mag haar kort uitleggen waarom ik de parels aan haar heb overhandigd. Met tranen in haar ogen kijkt ze mij een korte tijd aan. Ik kan niks anders dan glimlachen naar haar en de woorden van onze Vader met haar delen. Als ik vraag of ik kort met haar mag bidden, om haar te zegenen voor wie zij is en wat de Here in de aankomende periode wil doen, breekt ze. Haar tranen vloeien over haar gezicht. Ze vloeien door een dikke laag van make-up. Het masker laat los en haar ware identiteit mag even zichtbaar worden.  

Hierop zegenen wij haar en zegt ze ineens dat ze zelf had gebeden dat er iemand op haar pad mocht komen die voor haar zou bidden. Ze deelde dat zij dit gebed en deze woorden echt even nodig had. Haar woorden raken onze harten en wij staan alle drie even een paar seconden stil van de aanwezigheid, glorie en kracht van onze Vader. Wij kijken elkaar diep in de ogen aan. Ik vraag haar of zij Jezus persoonlijk kent en voor hem heeft gekozen. Ze knikt en geeft kort aan dat het moeilijk is en kijkt naar haar eigen outfit. Hierop laat ik haar weten dat ik haar deze aankomende periode in mijn persoonlijke gebeden mee zal nemen. Ze bedankt mij hartelijk en we nemen afscheid. Het hele gesprek en gebed heeft misschien 5 minuten geduurd, maar heeft een eeuwigheidswaarde waar niks tegen op kan. 

Als ik op de terugweg in de auto zit, denk ik aan dit moment waar wij met zijn drieën even in de aanwezigheid van de Allerhoogste waren, te midden van alle drukte. Het moment waar een korte overwinning in het hart van een vrouw plaatsvond. Of zij zelf voor onderstaande naam heeft gekozen of deze van de Heer heeft ontvangen, zij zal de overwinning met de Heer behalen! 

                             Victory