Als ik donderdagavond thuiskom is mijn huis gevuld met broers, een zus uit Brazilië en mijn gezin. Samen kijken we uit naar de komende dagen, want we zijn er allemaal van bewust dat de Heer het heeft voorbereid. Het wordteen tijd van zaaien, oogsten, gebieden innemen en voorbereide harten vullen met de woorden en de liefde van Jezus.

Een uur later zitten we met z’n zessen in de bus richting Frankfurt. Onderweg hebben een geweldige tijd samen; we delen getuigenissen, lachen om elkaars uitspraken en we bidden samen zodat de Heilige Geest de ruimte krijgt om te bewegen.

Aangekomen in het hotel delen we kort het “Goede nieuws” en gaan we naar onze kamers om morgen fris en fruitig aan de nieuwe dag te beginnen.

Na een snel ontbijt en delen we onze harten met elkaar en gaan we in Frankfurt de straat op. Midden in het centrum stellen we ons strategisch op en beginnen we de naam van de Heer groot te maken. Voorbijgangersblijven staan. Harten worden geraakt en mensen mogen Jezus persoonlijk ontmoeten.

Ondanks de ijzige kou, hebben en houden we hetverlangen om Zijn Woord en liefde te delen. Want vanbinnenuit staan we in de fik voor koning Jezus.

Ineens wijst de Heer mij op een dame, die is gestopt om naar de aanbidding te luisteren. Ik begroet haar en vraag welke taal zij spreekt. Gewapend met Jezus en mijn Google Translate ga ik liefdevol het gesprek aan.

De Heer begint direct door mij heen te spreken. Ik zeg tegen haar dat Hij weet dat zij haar hart heeft toevertrouwd, maar dat zij nog niet in haar bestemming wandelt. Jezus ziet haar als een bemoediger van vele vrouwen die leven in een keurslijf. En dat zij niet moet uitgaan van woorden van mensen, maar van het Woord van God.

Met grote ogen kijkt zij mij aan en de tranen rollen over haar wangen. Ze ontvangt elk woord alsof het ketenen breekt rond haar hart en zij een download vanuit de hemel ontvangt met de woorden die al haar gebeden verhoren. Ze is totaal overvallen door de woorden, liefde en bevestiging.

Beide ervaren wij dat Jezus naast ons staat omdat we allebei een heilig moment voelen. Alsof er een spotlight op ons geplaatst wordt en de straatstenen oplichten om het moment kracht bij te zetten.

Ik vraag of ik voor haar mag bidden om haar te zegenen. Nog steeds komt er geen woord uit haar mond maar zebevestigt door ja te knikken. Als ik mijn mond open ervaar ik dat elk woord dat ik spreek niet iets is wat ik heb kunnen bedenken. Er stroomt een woordenwaterval uit mijn mond, regelrecht uit het hart van God naar het hart van deze prachtige Taiwanese.

De laatste zin die ik uitspreek gaan over de doop en hoe Jezus werd bevestigd door God de Vader. De Heer laat mij het beeld van de doop en de erkenning beschrijven. 

Bij het openen van mijn ogen kijk ik naar een vrouw die oplicht met openende ogen en een lach die bijna de achterkant van hoofd raakt. Ze deelt dat zij in de afgelopen periode haar hart aan de Heer heeft gegeven en dat de dominee haar heeft besprenkeld. Ze ervaardeonrust hierover. In haar gebeden heeft ze gevraagd om de waarheid en of God Zichzelf wilde openbaren.

Ze heeft meer vragen over de doop en ik mag haar kort en krachtig uitleggen vanuit het Woord wat deze stap inhoudt. Ze ervaart duidelijk een bevestiging van de Heer en ze weet wat haar te doen staat. Ze gaat over een half uur terug naar Taiwan en ze zal zich daar direct laten dopen.

We wisselen contact gegevens en nemen afscheid.

Twee minuten later staat ze weer achter mij en vraagt ze om een foto. Ze kan nog steeds niet geloven dat Jezus haar gebeden heeft verhoord en dat Hij persoonlijk tot haar heeft gesproken.

We spreken vele mensen en maken ze het Goede Nieuws bekend.

We raken diverse harten met woorden van hoop en bemoediging. Na enige tijd vervolgen wij onze weg naar Oostenrijk.